yine mi?

Yok yok yeter bu defa ağlamıcam. Her şeyimi tam da dümdüz etmişken, tüm bildiğim iyi komutları bir bir yüklemişken, tam da istediğim an bu demişken, sakın sakın sakın hortlama canavar. Bu defa tahammülüm yok sana. Bu defa girme kanıma. Bensiz gez biraz sokaklarda, beni bana bırak inzivamda. Yüzümde hüzünle gülümsemeye çalışmak istemiyorum. Beni bırak da defol bu defa. Sonra bir gün yine buluşuruz. Söz sana hıçkıra hıçkıra ağlıcam o gün. Ama bugün beni yalnız bırak. Lütfen.

off çok sıkıldım

gerçekten çok sıkıldım. ne zaman hayatıma bir erkek girse, bütün neşem kaçıyor, bütün dengem şaşıyor. kendi kendime bulduğum tüm sessizlik, huzur bir canavar tarafından katlediliyor resmen. bunun ne kadarı benim seçimim onu araştırıyorum şimdilerde. sanırım hepsi benim seçimim. yalnızken biri olsun diye kıvranıyorum, sonra belayı bulmuş gibi nasıl def edeceğimi şaşırıyorum. nefret ediyorum bu huyumdan, nefret, nefret, nefret. kurtulmalıyım bu dertten. ama nasıl?