iyi..

Önemli sayılabilecek bütün işlerimi yoluna koydum. ödevlerimi birer birer hallediyorum. zamanlama her konuda iyi gidiyor. işimde de işler yolunda girmeye başladı. altı yıldır ilk kez gerçek anlamda kendimi işimi yaparken özgür hissediyorum ve ne yapmak istersem, neyin gerekli olduğuna inanıyorsam, onu yapıyorum, dilediğim kaynağı kullanarak.
tabi bütün bunlar hiç kolay olmadı. önce istemediğim insanları çıkardım hayatımdan. sonra dilediğim gibi hayır demeye başladım. dilediğim gibi kısmı önemli. hayır demeyi hep becerirdim ama eveliyip geveliyerek, kendimi sorgulayarak. ama şimdi dosdoğru hayır diyorum. "seninle konuşasım yok, bu kadar basit"
ve yeni tatları keşfediyorum insan ilişkilerinde. zaman ayırmayıp es geçtiklerimin içinde değerli sohbetler varmış. zevklerim de değişmiş tabii bu süreçte. çok sıkıldığım şeylerden keyif alabiliyorum artık. abuk takıntılardan mesela, "ne giycem bayramda", "hadi künefe yemeğe gidelim", "kuaförde 3 saat geçirmek" gibi.
para konusunda da uslandım sanırım. maaş yetiyor artık, hatta bazen artıyor bile. üstelik ıvır zıvıra gitmiyor giden. bakıyorum da ev halkını memnun edecek bişeyler alıyorum.
dahası da var.
Ayrılık acısı eskisi gibi değil artık. daha doğrusu acı değil. kısa zamanda sarılıyor yaralarım ve toparlanıyorum. hatta buna alışkanlıkların kırılması diyelim. daha çabuk oluyor her ne ise.
psikiyatrım duysa benimle gurur duyardı.
gerçekten iyiyim yani. hani "iyilik" hali işte. öyle.