el

Boşlukta sallanan kontrolsüz bir el’im,

Kemiklerimde derman yok, neyi tutsam düşer gibi

Sebepsiz, amaçsız, karambole bir yolculuk

Tek bildiğim;

Bir daha dünyaya gelsem şimdiye kadar yaptığım seçimlerin zıddını denerdim.

Sırf meraktan, böyle olmasa, nasıl olurdu diye..

Bomboş bir sayfaya hiç yazılmamış bir öykü kahramanı gibiyim

Fallarım bile hep temiz çıkar benim, ay doğar fincanıma

Niye yok benim bir geleceğim?

Korkuyorum, bir gün aynada belirmeyecek mi siluetim?

Beni var eden şey, ayakta dikilmek

Sonra oturmak

Sonra gülmek

Sonra ne ne ne?

Bilmiyorum ne?

Bu satırları okur musun Tanrı?

Pikniğe gitsem nasıl olur?