dal..

mevsim sonbaharsa, ağaçlar temizler arındırır kendini. dalları kırılır, yaprakları dökülür, sessizlikte huzur arar, soğukta. bir insan da bir ağaca benzer. ilişkilerinden arınma biçimi bir ağacınkine benzer. özenle sardığı kurduğu ilişkileri bir bir temizler yeni ilkbaharda yeniden beslenmek için. 3-5 yıl da bir gelir benim sonbaharım. bazı insanları silkelerim dallarımdan. bazen dallarımı da silkelerim. dallar yapraklardan daha zor düşer. ama düşer. onlarsız dinlenmek gerekir önce. uyumak, uyumak, uyumak. sonra yeni güne baharmış gibi merhaba demek. bahar değilse bile bahara çevirmek. özlememek geçmişi, gömüp toprağa kuru dalları üstüne basa basa gitmek. şimdi ömrümün sonbaharı kışa karıştı. zamanında kırmadığım dalları kırma vakti şimdi. kopma zamanı yaralayan bir ilişkiden...